Haberler için resmi PlayStation

Maceracı Kate, bağlı kuruluş bağlantıları içerir. Bu bağlantılardan bir satın alma işlemi yaparsanız, size ek bir masraf olmadan tazminat yapacağım. Teşekkürler!

Twitter’da paylaş
Facebook’ta Paylaş
Pinterest’te Paylaş
E -posta ile paylaş

Bu yazın, Avrupa çapında olağandışı kutlamaların yanı sıra ilginç olacak. İlk kutlama gezim beni İrlanda ve Kültür Şehri Limerick’e götürdü. İkincim beni son derece farklı bir destinasyona ve yıllarca görmem gereken bir ülkeye götürdü: Slovenya.

Sizi Ljubljana Street Tiyatrosu Kutlaması Ana Desetnica ile tanıştırmama izin verin. Temmuz ayı başlarında dört gün boyunca, birçok sokak sanatçısı vahşi, zany ve yaratıcı eylemlerini Slovenya’nın finansman şehrine getiriyor.

Ljubljana hayatı endişelendiriyor

Her şeyden önce, Ljubljana doğrudan bir masaldan çıkan bir şehir. Parlak renkli binalar, Arnavut kaldırımlı sokaklar, bir tepedeki kale – bir Disney filminde olduğumu hissettim! Ljubljana zor ve hızlı olduğu gibi, şimdi dünyanın tercih ettiğim şehirler listesinde olduğu gibi düştüm.

Bu şehirde, performansların görünüşte hiçbir yerden çıkması doğal görünüyor – bir sokak tiyatrosu festivali için daha ideal bir yer hayal edemedim.

Ana Desetnica hakkında sevdiğim bir şey, performansların hiçbirinin saat 16: 30’a kadar başlamamasıydı. Bu şekilde, gün boyunca performansları yakalamak için baskı altında hissetmeden şehri dolaşmak için zamanınız olur.

Ve Ljubljana’da sahne alınacak çok şey var, ancak seyahat ederken tercih ettiğim şey bir kafede oturmak ve şehrin bir parçası gibi hissetmek. Ljubljana kafelerle doludur – her yöne dökülürler! Bir istiridye kadar memnun oldum. İçine kapanık olarak, tüm performansları dengelemek için huzurlu bir zamana ihtiyacım vardı ve Ljubljana’nın kafeleri kesinlikle bu amaçla bana yardımcı oldu.

Performanslar

Ana Desetnica’da her şey gider. Performanslar, danstan sokak tiyatrosundan etkileşimli hikaye anlatımı, hokkabazlık, dans, müzik, iyileştirme ve çocuklar için performanslara kadar çeşitlilik gösteriyor. Çoğunluğunun çocuk dostu olduğunu ve herhangi bir sözlü dil türünü içermediğini söyleyeceğim ve onları mümkün olan en büyük kitleye sunuyor.

İşte dikkate değer olanlardan birkaçı:

Ukrayna grubu Teatr Brovi “renkli adamlar” olarak gerçekleştirildi – ilk başta harika ve harika görünüyordu, ancak Avrupa Birliği’nin hicivli bir sapı olduğu ortaya çıktı.

Dan Le Guy, ağzında çok sayıda ping pong küresini şekillendirebildiği için iyi bilinir (kendi şakalarınızı yapın). Sahne de dahil olmak üzere aptal bir gösteri yaptı ve ona su atan sinir bozucu çocuklar hakkında inanılmaz derecede iyi huyluydu. İster inanın ister inanmayın, o Fransız değil – şu anda Estonya’da yaşayan bir Avustralyalı.

İtalya’nın Faber Treater, “kısa olanlar” (müzisyenler) ve Meydan’da birlikte performans gösteren “uzun olanlar” (Stilts’teki erkekler) bir araya geldi.

Kısa olanlar geldiğinde korkutucu oldu…

Ve bir süre boyunca, uzun boylu adamları gerçekten öldürmüş gibi görünüyordu. Yine de uzun süredir değil.

Ama favorilerimden biri, şovu “Beni Sev!” festivalin en komikiydi.

İlk başta dans, hokkabazlık ve Conchita Wurst’ın uzun süredir kayıp kardeşinden gelen komedinin bir karışımıydı. Ancak o zaman ruh eşini seyirciye seçti …

Macarena yapmasını sağlamaya çalıştı …

Onu dans etmenin yanı sıra dans ettirdi …

Ve sonra onu şerit yaptı.

Gözleri bağlı iken bir kırbaçla bir balon patlatarak tamamladı. (Dumanın solundaki orta pop biraz kırmızı balona bakın?)

MC Fois’i burada görebilirsiniz:

Gecenin son performansları en dikkat çekici ve karanlık olma eğilimindeydi. Hiçbir şey R-dereceli değildi, ancak bunlar gençlere kabus sağlayacak performans türleriydi.

İlk gece, Slovenya’nın KDPM Street Theatre Company’nin bir performansı oldu. İki opera şarkıcısı şarkı söylerken ateşli patlamalar vardı ve gerçek dedektiften fakir adam gibi görünen bir adam yanan bir keman çaldı.

İkinci gecemde, son performans Sloven/Fransız takımı vertigo tarafından yapıldı: duvar vahşi bir manzarayla aydınlanırken bir koşum takımından sarkan bir bayan. Manzara değiştikçe yol boyunca yana koştu (ve Bruno adlı bir kukla şimdi ve daha sonra onunla alay etmek için ortaya çıktı). Bu gerçekten farklı bir şovdu ve hiç böyle bir şey görmedim.

Üçüncü gecemde, son performans Sloven tiyatro işi Amanitas’ın Harikalar Diyarında gerçekten bükülmüş bir sap Alice idi. İlaç simülasyonları ve ateşli bir jumprope ve çirkin üzerinde boynuzlu adam vardı; Bir noktada beyaz tavşan gerçekten cildini soydu. O soldaki kas kütlesinde oturuyor.

Şaşırtıcı derecede uygun fiyatlı bir festival

Ljubljana’dayken, bu kutlamanın ne kadar pazarlık olduğu konusunda etkilendim. Kutlamalar genellikle gökyüzü yüksek fiyatları içerir, ancak bu SI değildinull